Üstad Bediüzzaman Hazretleri Yirmi birinci Lem’a’nın sonunda yazdığı özel bir mektubda, Risâle-i Nur’la meşgul olmanın beş türlü ibadeti kazandırdığını belirtmektedir.
1- En mühim bir mücahede olan ehl-i dalâlete karşı manen mücahede etmektir.
2- Üstadına neşr-i hakikat cihetinde yardım sûretiyle hizmet etmektir.
3- Müslümanlara iman cihetinde hizmet etmektir.
4- Kalemle ilmi tahsil etmektir.
5- Bazen bir saati bir sene ibadet hükmüne geçen tefekkürî olan ibadeti yapmaktır. (1)
Emirdağ Lâhikası’nda da bunun devamı olarak Risâle-i Nur’la meşguliyetin beş türlü de dünyevî faidesinden söz eden Üstad Bediüzzaman Hazretleri, bunları;
1- Rızıkta bereket.
2- Kalbde rahat, sürur.
3- Maişette sühûlet.
4- İşlerinde muvaffakiyet.
5- Talebelik faziletini almakla bütün Risâle-i Nur Talebelerinin has dualarına hissedar olmaktır. (2)
şeklinde ifade eder.
Dipnotlar:
1- age. 403,
2- Emirdağ Lâhikası 328,
Bir yanıt yazın