Üstad Bediüzzaman Hazretleri Yirmi birinci Lem’a’nın sonunda yazdığı özel bir mektubda, Risâle-i Nur’la meşgul olmanın beş türlü ibadeti kazandırdığını belirtmektedir.

1- En mühim bir mücahede olan ehl-i dalâlete karşı manen mücahede etmektir.

2- Üstadına neşr-i hakikat cihetinde yardım sûretiyle hizmet etmektir.

3- Müslümanlara iman cihetinde hizmet etmektir.

4- Kalemle ilmi tahsil etmektir.

5- Bazen bir saati bir sene ibadet hükmüne geçen tefekkürî olan ibadeti yapmaktır. (1)

Emirdağ Lâhikası’nda da bunun devamı olarak Risâle-i Nur’la meşguliyetin beş türlü de dünyevî faidesinden söz eden Üstad Bediüzzaman Hazretleri, bunları;

1- Rızıkta bereket.

2- Kalbde rahat, sürur.

3- Maişette sühûlet.

4- İşlerinde muvaffakiyet.

5- Talebelik faziletini almakla bütün Risâle-i Nur Talebelerinin has dualarına hissedar olmaktır. (2)

şeklinde ifade eder.

Dipnotlar:
1- age. 403,
2- Emirdağ Lâhikası 328,